راهکارهای ارتقای سرمایه فکری در سازمانها و نهادهای فرهنگی (مورد مطالعه فرهنگسرای ابن‌سینا)

مقدمه و هدف پژوهش: با توجه به نقش برجسته و فزاینده دانش در اقتصاد، تجارت و فرآیند‌های مدیریتی، تبین ماهیت و سنجش و ارزشگذاری سرمایه فکری شرکت‌ها بیش از پیش اهمیت یافته است. امروزه، نقش و اهمیت بازده سرمایه فکری به کار گرفته شده در قابلیت سود آوری پایدار و مستمر شرکت‌ها بیش از بازده سرمایه مالی به کار گرفته شده است. بر همین اساس این پژوهش درصدد ارایه راهکارهای ارتقای سرمایه فکری در سازمانها و نهادهای فرهنگی (مورد مطالعه فرهنگسرای ابن‌سینا) می باشد. روش پژوهش: این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی می‌باشد. جامعه آماری در این پژوهش، شامل کلیه کارکنان فرهنگسرای ابن‌سینا است. که با توجه به تعداد کارکنان مشغول به کار در فرهنگسرای ابن‌سینا  از روش نمونه‌گیری سرشماری استفاده شده است. که در مجموع 93 پرسشنامه تکمیل و به محقق عودت داده شد. یافته‌ها و نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان داد که سطح سرمایه انسانی در فرهنگسرای ابن‌سینا در حد ضعیفی است. سطح سرمایه ساختاری و کالبدی در حد مطلوب قرار دارد. همچنین با توجه به نتایج حاصل از اجرای آزمون فریدمن در مورد مولفه‌های سه‌گانه پژوهش، از نظر نمونه مورد پژوهش به ترتیب مولفه‌های سرمایه کالبدی، سرمایه ساختاری و سرمایه انسانی دارای رتبه اول تا سوم می‌باشند. با توجه به اینکه در آزمون فرض اصلی دوم، ضریب تعیین(R2) درحدود 79 درصد است و این بدان معنا است که در حدود 79 درصد از تغییرات در سرمایه‌های انسانی، ساختاری و کالبدی توسط تغییرات سرمایه فکـری بیان می‌شود. از ســوی دیگر آمـــاره Fو P-Value مربوط به آن، بیان گر معنی دار بودن ارتباط سرمایه‌های انسانی، ساختاری و کالبدی وتغییرات سرمایه فکری در سطح اطمینان 95 درصد است.